Archiwum

17 września... czy nie mogłaby ta historia być dla nas nieco przyjemniejsza? Niedoinformowanym wyjaśniam, że 17 IX  1939 roku na wschodnie tereny Rzeczpospolitej wkroczyły oddziały Armii Czerwonej rzekomo w celu ochrony ludności cywilnej, naprawdę zaś na mocy porozumienia między Stalinem i Hitlerem, by wziąć coś dla siebie. Polscy żołnierze na wielu odcinkach obrony dokonywali cudów, by powstrzymać najeźdźcę, ale niespodziewane zajęcie znacznej części terytorium przesądziło o wszystkim. Prawda o 17 września, podobnie jak o Katyniu zakłamywana była przez cały okres PRL-u. 
Czytaj dalej

 ZDJĘCIE Z SERWISU PIXABAY 

W „Lalce” podczas uważnej lektury czytelnik dostrzeże perspektywę filozoficzną. Pomimo całej bieżącej problematyki społecznej, opowieści o niespełnionym życiu głównego bohatera, o nieskutecznych i niedojrzałych elitach jest jeszcze spojrzenie na człowieka najbardziej uniwersalne, jak to tylko możliwe i wolne od kontekstu historycznego.
Czytaj dalej

Realizm obecny jest w literaturze od dawna, ale dopiero w XIX wieku stał się rozpoznawalną, wyrazistą tendencją, dzięki czemu właśnie z tym okresem najczęściej go kojarzymy. Nastąpił po romantyzmie, a jego młodszym bratem był naturalizm. Skąd się wziął? Już Arystoteles pisał o mimesis, czyli naśladowaniu rzeczywistości przez pewne odmiany sztuki. Niektórzy wiążą go z rozwojem mieszczaństwa jako liczącej się warstwy, mówiąc językiem potocznym, twardo stąpającej po ziemi. Inni zwracają uwagę na fakt, iż rozkwitł w okresie, gdy wzmocniło się zaufanie do świata materialnego, a duchowość, religijność i intuicjonizm zeszły na dalszy plan.  
Czytaj dalej

Utwór zbudowany został na zasadzie apostrofy do Mądrości. Z opisu wynika, że za nazwą tą kryje się filozofia stoicka. Ona bowiem wykorzenia frasunki, czyli zmartwienia, sprawia, że człowiek nie odczuwa strachu i nie dotykają go skutki złych przygód. W ostatnich słowach kryje się prawdopodobnie ironia odautorska. Stoicyzm powinien zapewnić praktykującemu go wyznawcy „jednaką myśl tak w szczęściu jako i w żałobie”. Podmiot liryczny, poeta i myśliciel opisuje tę doktrynę, ale po to, by nazwać nieludzką i nieprawdziwą.
Czytaj dalej

Pozytywizm to epoka w polskiej kulturze, którą umownie rozpoczyna upadek powstania styczniowego w 1864 roku, a kończy ujawnienie się szeregu nowych zjawisk w sztuce i życiu intelektualnym na początku lat dziewięćdziesiątych XIX stulecia. Pozytywizm rozwijał się w cieniu katastrofy, jaką okazała się klęska kolejnego narodowowyzwoleńczego zrywu oraz pod wpływem zachodnioeuropejskiej filozofii i nauki.
Czytaj dalej