Filmy: analizy i omówienia

„McImperium”, w oryginale „The Founder” nie jest dziełem kinematografii zasługującym na wyróżnienie. Dlaczego więc jego omówienie pojawia się w tym serwisie? Film jest współcześnie najbardziej znaczącym środkiem komunikacji. Dociera z przekazem do milionów szybciej niż poczytne powieści czy wydawane drukiem biografie. Nie możemy zatem ignorować tej jego roli, a docenić raczej i wykorzystać. Jak wiadomo, szkolne programy edukacji nie nadążają za rzeczywistością. Przedsiębiorczość to, jak wynika z moich obserwacji, coś, co najczęściej młodzież wynosi z domu. Jak się jej uczyć, jeśli nie od rodziców? Najlepiej od mistrzów. W tym miejscu jako godna uwagi propozycja pojawia się obraz w reżyserii Johna Lee Hancocka poświęcony twórcy, a właściwie twórcom, sukcesu sieci restauracji szybkiej sprzedaży. McDonald’s jest, oczywiście, czymś znacznie więcej niż globalną marką i firmą. To symbol przemian w biznesie, kulturze i społeczeństwie w XX wieku. Zacznijmy opowieść. 
Czytaj dalej

Dzieło irańskiego reżysera to świetne przypomnienie, jak absolutnie fundamentalnymi wartościami są dobro, współczucie, miłosierdzie, odpowiedzialność, piękno, braterstwo. Pochodzenie filmu sugerowałoby, że widz zderzy się egzotyką. Nic bardziej błędnego. Oczywiście, naszą ciekawość podsycają obrazy starych dzielnic Teheranu, wąskich uliczek, małych warsztatów rzemieślniczych, biednych sklepików, wspólnoty skupionej wokół meczetu, ale historia jest tak bardzo uniwersalna, że zastanawiam się, czy to wrażenie wynika z faktu, że naprawdę wszyscy na Ziemi dzielimy te same głębokie przekonania moralne, czy może badacz kultury w obrazie Majida Majidiego wskazałby jako przyczynę pokrewieństwo wielkich religii ukształtowanych na Bliskim Wschodzie: islamu, chrześcijaństwa, a może i judaizmu z zoroastryzmem. 
Czytaj dalej

„Corps Bride” to obraz wysmakowany, czarujący stylistyką, subtelny, pełen humoru, doskonale wprowadzający w świat wyobraźni romantyków, powieści grozy i horroru. Animowany film Tima Burtona urzeka między innymi znakomicie odzwierciedlonymi w postaciach lalek ludzkimi typami, siłą wyrazu emocji przy skromnych środkach, charakterystycznością bohaterów, ekspresją całej gamy uczuć od okrucieństwa i chciwości po wielkoduszność i szczerą miłość. Widza zachwyci atmosfera wiktoriańskiej Anglii, satyryczne ukazanie sfer arystokracji i rywalizującego z nią mieszczaństwa. Jak profesjonalni, wielcy aktorzy w teatrze grają swe epizodyczne role służący i rzemieślnicy. 
Czytaj dalej

To bardzo budujące, że w 2009 roku powstał film science-fiction, który w oryginalny sposób ukazuje istotę człowieczeństwa i jest mocnym głosem sprzeciwu wobec wszelkich prób ingerowania w integralność osoby ludzkiej, co w świetle różnych radykalnych ruchów społecznych, pomysłów na przekraczanie naturalnych granic warte jest podkreślenia i pochwały. 
Czytaj dalej

W małej miejscowości w Pensylwanii było sobie kilkoro przyjaciół. Część znajomych pochodziła z środowiska rosyjskich imigrantów, jednym z centrów życia była cerkiew. Mężczyźni pracowali w hucie. Popołudniami wygłupiali się, pili piwo, oglądali mecze, czasem jeździli na polowania w góry. Ktoś miał ojca alkoholika, dwóch kumpli podkochiwało się w jednej pannie, kto inny śpiewał w kościelnym chórze i prowadził knajpę. Na ten sam kawał z odjeżdżającym samochodem kogoś zawsze dało się nabrać. I tak to sobie trwało, aż pewnego dnia trzech z nich pojechało na wojnę w Wietnamie. 
Czytaj dalej

Wybór filmów do zestawienia najwartościowszych musi być subiektywny. Powstało tyle wspaniałych dzieł kinematografii, że nikt odpowiedzialnie nie dokona selekcji jednych do grona najcenniejszych,  by innym zamknąć tam dostęp. Bardzo często sięgając po jakiś obraz, kieruję się zbiorem niesionych przez autorów wartości. Nawet najmocniejsze przesłanie nie zrównoważy jednak artystycznej nędzy. "Przełęcz ocalonych" to znakomite kino akcji, dramat wojenny, ale przede wszystkim przekonująca, wiarygodna opowieść o niezłomnej postawie człowieka, który był wierny swoim zasadom wbrew wszystkim, a nie złamała go nawet siła amerykańskiej armii. 
Czytaj dalej

Filmy o Jamesie Bondzie trudno uznać za klasykę kina. To raczej popularne opowieści o wspaniałym życiu, o przygodach niemal mitycznych bogów, historie dla ubogich, bajdy dla naiwnych. Niemniej jednak seria o agencie Jej Królewskiej Mości stanowi kulturowy fenomen, zjawisko, któremu warto się przyjrzeć, zanim przyćmi jego popularność blask produkcji Marvella, "Gra o tron" lub cokolwiek innego. Wpis powstaje przede wszystkim, by pokazać młodzieży trwałość w kulturze mitycznych prawzorców. 
Czytaj dalej

wszędzie na świecie podobni do siebie

Znakomity film o nastolatkach, o kształtowaniu się ich tożsamości, wychodzeniu z form zachowań właściwych dzieciństwu i wkraczaniu na nowe, nieznane ziemie. Przede wszystkim dzieło niesłychanie mocno, sugestywnie, w rzadko spotykany sposób pokazujące siłę emocji towarzyszących wchodzeniu w dorosłość. Film nie stracił na aktualności. Może pomóc wielu dorosłym w zrozumieniu zjawiska tak zwanego buntu młodzieńczego, choć lepiej byłoby to nazwać zagubieniem, rozpaczą, poszukiwaniem granic i jakiegokolwiek oparcia. 
Czytaj dalej

„Śniadanie u Tiffany’ego” na podstawie powieści Trumana Capote jest bez wątpienia dziełem, które ulotnić się może ze świadomości ludzi wrażliwych i lubiących kino dopiero wtedy, gdy w niepamięć odejdzie cała nasza epoka. Ma wdzięk lekkiej opowieści o ludziach młodych szukających szczęścia. Błyskotliwie portretuje śmietankę towarzyską Nowego Jorku początku lat sześćdziesiątych. Pokazuje piękne życie, o jakim wielu marzy, ale kruszy też tandetne mity dla ubogich. Wiele w tym filmie fenomenalnych zdjęć, znakomitych ujęć. Muzyka Manciniego wydaje się być czystą poezją. Bohaterowie w większości są życzliwymi ludźmi. O sukcesie decyduje jednak kreacja niebanalnej bohaterki zagranej przez Audrey Hepburn. 
Czytaj dalej

 zdjęcie z serwisu Pixabay

„Bogowie” Łukasza Palkowskiego to bardzo dobry film, w którym świetnie udało się pogodzić znakomite rzemiosło, arkana sztuki z wymogami, jakie nakłada na autora potrzeba upamiętnienia żyjącej nie tak dawno temu, działającej osoby. W tym dokumentowaniu czasu, epoki i dokonań autorzy odtworzyli realia lat osiemdziesiątych, okresu chronologicznie może nie tak odległego, ale pod wieloma względami trudnego już do opisania i przedstawienia odbiorcom, którzy urodzili się w wieku XXI lub w latach dziewięćdziesiątych. 
Czytaj dalej