Archiwum

Źródło: Wikipedia

Zarówno powieść Molnara przeczytana w dzieciństwie, jak i film na podstawie utworu, pozostają głęboko w pamięci. Spotkanie z nimi po latach przekonuje mnie, że "Chłopcy z Placu Broni" zasługują w pełni na miano klasyki. Jest to dzieło bez "pudrowania", wiernie pokazujące słabości nastolatków, ale też "wspinanie się" ku dorosłości, ideałom. To książka o sile i słabości, o krzywdzie i wymierzaniu sprawiedliwości, o honorze, także o - pozwolę sobie użyć tego słowa - o mobbingu i nękaniu. Można się też wiele nauczyć z niej o sztuce prowadzenia wojny. 
Czytaj dalej

 fotografia pani Barbary Maliszewskiej zaczerpnięta z Wikipedii

Sztuka to ciągłe poszukiwanie idealnych proporcji między tym, co szlachetne i tym, co przyziemne, między znanym i nowym, wysublimowaną myślą i codziennością: „Nic dwa razy” jest utworem, w którym Szymborska łączy refleksję filozoficzną z erotykiem, intymną rozmową, tak jak uczynił to choćby Horacy w wierszu „Do Leukonoe”. 
Czytaj dalej

„Imię róży” to bestseller i klasyka literatury światowej. Niektórzy uważają, że Umberto Eco dał tym dziełem początek rozwojowi podkategorii powieści sensacyjnej sacro – thrillerowi. Fundamentem powodzenia „Imienia róży” jest znakomita znajomość średniowiecza i świetne rozumienie tej epoki przez autora. Dzięki temu nie ma w niej gaf, absurdów, które autorom głośnych powieści sensacyjnych się zdarzają. Utwór Eco to kopalnia wiedzy o epoce, choć zarzuca się mu, trzeba zaznaczyć, wzmocnienie niektórych stereotypów, jak na przykład ślepego okrucieństwa inkwizycji. Akcja osadzona została w okresie przełomu, na obszarze Włoch, gdzie w czternastym wieku rodzi się renesans i to czyni dzieło jeszcze bardziej interesującym.  
Czytaj dalej

 ZDJĘCIE Z SERWISU PIXABAY

Oda do rozpaczy to jeden z wielu tekstów, za które tak mocno pokochaliśmy Twardowskiego. Jeśli ktoś kwestionuje sens poezji, niech pochyli się z uwagą nad fenomenem popularności utworów księdza Twardowskiego. W komunistycznym państwie jego dzieła nie trafiały na karty podręczników, wspominały o nich jedynie media, które dziś nazwalibyśmy niszowymi. Sława poety jednak rosła. Był naprawdę czytany i lubiany. 
Czytaj dalej