W Weronie – tekst

5 marca, 2017 9:23 Zostaw komentarz

Cyprian Kamil Norwid:

 

W Weronie

 

 

1

 

Nad Kapuletich i Montekich domem,

Spłukane deszczem, poruszone gromem,

Łagodne oko błękitu — —

2

Patrzy na gruzy nieprzyjaznych grodów,

Na rozwalone bramy do ogrodów,

I gwiazdę zrzuca ze szczytu — —

 

3

Cyprysy mówią, że to dla Julietty,

Że dla Romea, ta łza znad planety

Spada — i groby przecieka;

 

4

A ludzie mówią, i mówią uczenie,

Że to nie łzy są, ale że kamienie,

I — że nikt na nie nie czeka!

 

[1848-1849]

 

 

 

Tagi:

Kategoria:

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *